حکایت مرد قمارخانه دار تهرانی و حرم امام رضا(ع)
پنجشنبه, ۱۰ مرداد ۱۳۹۲، ۱۲:۴۸ ب.ظ
واقعه ای را که می خوانید شب احیای بیست و یکم در حرم مطهر رضوی توسط حجت الاسلام رفیعی نقل شده است.واقعه ای را که برایتان می نویسم شب احیای بیست و یکم در حرم مطهر رضوی توسط حجت الاسلام رفیعی نقل شد و اگرچه تمام چندصدهزار نفری که در حریم بارگاه رضوی توفیق حضور داشتند و همچنین بینندگان سیمای خراسان و حتی برخی شبکه های سراسری این حکایت را شنیده اند اما حتما عده بسیاری نیز به خاطر حضور در دیگر اماکن مذهبی و مساجد این قصه را نشنیده اند به همین خاطر نوشتن آن را خالی از لطف و فایده ندیدم تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
اما اصل ماجرا، مرد سرمایه داری در تهران از راه کازینوداری و قمارخانه داری ثروت باد آورده فراوانی جمع کرده بود با این که گرداننده آن مرکز فساد و حرام خواری بود و سرمایه اش نیز از حرام جمع شده بود سالی چند بار از تهران برای زیارت امام رضا(ع) به مشهد می آمد!!
او شبی در یکی از هتل های مشهد اقامت گزیده بود تا پس از استراحت به زیارت امام رضا(ع) مشرف شود در خواب می بیند که قصد ورود به حرم دارد اما عده ای از خدام جلوی او را می گیرند، ناگاه گویا مرد در آن جمع چشمش به امام(ع) می افتد که حضرت خطاب به خدام می فرمایند او اهل «حرام» است نه اهل «حرم» !
در این حالت مرد قمارخانه دار از «خواب» برمی خیزد و نالان به سمت حرم می رود گوشه ای بیرون از حرم می ایستد و به زاری چنین نجوا می کند: من «اهل حرامم» نه «اهل حرم» و بارها این جمله را تکرار می کند و اشک می ریزد، بیدار دل مؤمنی، از کنار او می گذرد و نجوای او می شنود قصه را جویا می شود، مرد، قصه دل با او باز می گوید، مؤمن بیداردل و آگاه او را به توبه و اصلاح رهنمون می سازد، آن مرد به تهران باز می گردد تمام اموال خرد و کلان خود را می فروشد و با مجموع آن نزد آیت ا... خوانساری می رود و می گوید هر چه صلاح می دانید انجام دهید و قصه خود را هم باز می گوید.
از آن پس مرد قمار خانه دار، هم توبه کرد و هم با دورکردن مال حرام از زندگی اش، به اصلاح خود همت گماشت و «عاقبت به خیری» را از خداوند مسئلت کرد.
غرض بیان کننده این ماجرا، ارزش توبه بود و از آن بالاتر ارزش حرکت به سمت اصلاح و البته دیگر نکته تامل برانگیز و راهنمایی و امیدوارکننده این که هر انسانی با هر درجه از خطا و گناه «می تواند»، آری «می تواند» اگر به خدا توکل کند و «بخواهد» می تواند هم توبه کند و هم خود را اصلاح کند و از دامن پلشت و پلید حرام و گناه به دامن پاک و امن حلال و ثواب الهی بشتابد. امام رئوف چه اشارت ها، دستگیری ها و چه کرامت ها که ندارد.
