مسجدشهداءبجنورد

هفتادو دو مجنون ِ زِ لیلی شده عاقل

هفتادو دو فرهادِ به شیرین شده واصل

هیهات که جان گیرد از آنها ملک الموت

جان دستِ حسین است نه بازیچه قاتل

باز محرم رسید ، این من و گریه ‎هایم / رفع عطش می‎کند ، فرات اشک‎هایم
باز محرم رسید ، دلم چه ماتمزده / کسی میان این دل ، خیمه ماتم زده
فرا رسیدن ماه محرم تسلیت باد

سعی کن حرص و طمع خانه خرابت نکند / غافل از واقعه روز حسابت نکند
ای که دم می زنی از عشق حسین بن علی / آنچنان باش که ارباب جوابت نکند

ایام عزاداری سید و سالار شهیدان تسلیت باد . . .

اردوی محرم به دلم خیمه به پا کرد
دل را حرم و بارگه خون خدا کرد
فرا رسیدن ماه محرم تسلیت باد

کربلا نشان داد که با شکیب در عطشی کوتاه ، میتوان همیشه ی تاریخ را سیراب کرد . . .

محرم شد و دلها شکست
از غم زینب ، دل زهرا شکست
باز محرم شد و لب تشنه شد
از عطش خاک ، کمرها شکست
آب در این تشنگی از خود گذشت
چله به خون شد دل صحرا شکست
قاسم و لیلا همه در خون شدند
این چه غمی بود که دنیا شکست
فرا رسیدن ماه محرم تسلیت باد

همه جا زمزمه یا حسین و کربلاست / زمزمه ی ضجه های زینب و بچه هاست
خوشا به حال اونایی که دلهاشون تو بین الحرمین و کربلاست

عشق یعنی آتش افروخته / عشق یعنی خیمه های سوخته
عشق یعنی حاجی بیت الحرام / دل بریدن ها وحج ناتمام
عشق یعنی غربت نور دوعین / عشق یعنی گریه برقبر حسین
عشق را گویم فقط در یک کلام / یا اباالفضل و حسین و والسلام

ما سینه زنان رسم جنون باب نمودیم / جان و سر خود هدیه به ارباب نمودیم
از عمق درون ناله و فریاد نمودیم / با سینه زدن زلزله ایجاد نمودیم . . .

التماس دعا . . .

رمز قرآن از حسین آموختیم / ز آتشش ما شعله ها افروختیم
ای صبا ای پیک دور افتادگان / اشک ما را بر مزار او رسان . . .

التماس دعا . . .

ماکه روز شب بسوزیم و گدازیم / دل فقط به عشق مولامون مى بازیم
اگه از دنیا بریم بشیم بهشتى / تو بهشت بازم حسینیه مى سازیم . . .

ایام عزاداری سید و سالار شهیدان تسلیت باد . . .

دانی که چرا مهر جبین خاک حسین است ؟ / چون قبله ی دل پیکر صد چاک حسین است
دانی که چرا چوب شود قسمت آتش ؟ / بی حرمتیش بر لب و دندان حسین است
دانی که چرا آب فراتست گل آلود ؟ / شرمنده زلعل لب عطشان حسین است
دانی که چرا کعبه ی حق گشته سیه پوش / یعنی که خدا هم عزادار حسین است . . .

چون در همه عمر داشتم حب على /  آمد به سرم چهارده نور جلى
گفتم که شفیع من کدامین شماست /  کردند اشارت به حسین بن على . . .

باز محرم رسید، شدم چه حیران و مست
از این همه عاشقی ، دوباره ‎ام مست مست
باز محرم رسید ، شهر سیه‎ پوش توست
دل ، نگران رنج خواهر مظلوم توست